Page 13 - TSULib Magazine
P. 13

วรรณกรรมทรงพระราชนิพนธ์



        ตลอดระยะเวลา 70 ปีนับตั้งแต่ พระบาทสมเด็จ           ขออัญเชิญความตอนหนึ่งในพระราชนิพนธ์เล่มนี้
    พระปรมินทร มหาภูมิพลอดุลยเดช เสด็จขึ้นครองสิริ

    ราชสมบัติ ทรงพระราชนิพนธ์งานเขียนไว้มากมาย

    แสดงให้เห็นถึงพระอัจฉริยภาพ และ พระปรีชาสามารถ

    ด้านภาษาและวรรณกรรม งานพระราชนิพนธ์ชิ้นแรกๆ             วันที่ 19 ส.ค. 2489 –วันนี้ถึงวันที่เราจะต้องจากไปแล้ว…
    ของพระองค์นั้น เป็นบันทึกเรื่องราวต่างๆ คือ          พอถึงเวลาก็ลงจากรถพระที่นั่งพร้อมกับแม่ ลาเจ้านายฝ่ายใน
                                                         ณ พระที่นั่งชั้นล่าง แล้วก็ไปยังวัดพระแก้ว เพื่อนมัสการลา
    “พระราชานุกิจรัชกาลที่ 8” และพระราชนิพนธ์เรื่อง      พระแก้วมรกตและพระภิกษุสงฆ์ ลาเจ้านายฝ่ายหน้า ลาข้าราชการ

    เมื่อข้าพเจ้าจากสยามสู่สวิตเซอร์แลนด์, พระมหาชนก,    ทั้งไทยและฝรั่ง แล้วก็ไปขึ้นรถยนต์ พอรถแล่นออกไปได้ไม่ถึง

    ทองแดง และทองแดง ฉบับการ์ตูน ต่อมาเมื่อพระองค์       200 เมตร มีหญิงคนหนึ่งเข้ามาหยุดรถแล้วส่งกระป๋องให้เรา
    ทรงเห็นว่าภาษาอังกฤษได้กลายมาเป็นภาษาส าคัญ          คนละใบ ราชองครักษ์ไม่แน่ใจว่าจะมีอะไรอยู่ในนั้น บางทีจะเป็น

    ในเวลาว่างพระองค์จะทรงพระอักษรและทรงพระราช           ลูกระเบิด! เมื่อมาเปิดดูภายหลังปรากฏว่าเป็นทอฟฟี่ที่อร่อยมาก

    นิพนธ์แปลบทความจากวารสารภาษาต่างประเทศ                   ตามถนนผู้คนช่างมากมายเสียจริงๆ ที่ถนนราชด าเนินกลาง
    จนใน พ.ศ.2537 ทรงแปล “นายอินทร์ผู้ปิดทองหลัง         ราษฎรเข้ามาใกล้ชิดรถที่เรานั่ง กลัวเหลือเกินว่าล้อรถของเรา

    พระ” และในปีต่อมาทรงแปลเรื่อง “ติโต” นอกจากนี้       จะไปทับแข้งทับขาใครเข้าบ้าง รถแล่นฝ่าฝูงชนไปได้อย่างช้าที่สุด
                                                         ถึงวัดเบญจมบพิตร รถแล่นเร็วขึ้นได้บ้าง ตามทางที่ผ่านมาได้ยิน
    ยังมีบทความที่ทรงแปลและเรียบเรียง ลงในนิตยสาร        เสียงใครคนหนึ่งร้องขึ้นมาดังๆ ว่า “อย่าละทิ้งประชาชน”
    ต่างประเทศอีกหลายชิ้น                                อยากจะร้องบอกเขาส่งไปว่า “ถ้าประชาชนไม่ทิ้งข้าพเจ้าแล้ว


                                                         ข้ า พ เ จ้ า จ ะ ล ะ ทิ้ ง อ ย่ า ง ไ ร ไ ด้ ”   แ ต่ ร ถ วิ่ ง เ ร็ ว
    ส าหรับหนังสือพระราชนิพนธ์และทรงแปล ได้แก่           และเลยไปไกลเสียแล้ว



    1. เมื่อข้าพเจ้าจากสยามสู่สวิตเซอร์แลนด์, 2489

        เป็นพระราชนิพนธ์เรื่องแรก และได้ตีพิมพ์ครั้งแรก

    ในหนังสือ รายเดือน วงวรรณคดี ฉบับประจ าเดือน
    ส.ค. 2490 เป็นตอนแรก ทรงพระราชนิพนธ์ขึ้น ในช่วง

    เวลาเสด็จพระราชด าเนินเพื่อกลับไปศึกษาต่อที่ประเทศ

    สวิตเซอร์แลนด์อีกครั้ง เมื่อวันที่ 19 ส.ค. 2489
    หลังจากพระองค์ท่านเสด็จขึ้นครองราชย์

    เป็นพระมหากษัตริย์ล าดับที่ 9 ในราชวงศ์จักรี เมื่อวันที่

    9 มิ.ย. 2489 พระองค์ได้ทรงบันทึกผ่านพระอักษร

    เป็นเรื่องราวการเดินทาง แสดงถึงความรู้สึกของ         ติดตามอ่าน : Songkhla
    พระองค์ ตลอดจนเหตุการณ์ที่ทรงได้ประสบ                เมื่อข้าพเจ้าจากสยามสู่สวิตเซอร์แลนด์ พระราชนิพนธ์ใน
                                                         พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว,

                                                         วารสารวชิราวุธานุสรณ์สาร 18,4 (11 พ.ย.2542) 15-17
                                                                                                     ๙.
   8   9   10   11   12   13   14   15   16   17   18